AALST |  Kunstenaars Isabel Bouttens (41) en Wim Wauman (44) van het collectief Blauwhaus hebben een reusachtig ‘digitaal schilderij’, genaamd De Tuin van Gistern* en Morgen, opgetrokken in de Sint-Martinuskerk in Aalst. Het verhult het hoogkoor dat momenteel in de steigers staat voor restauratie. De hoofdkerk van Aalst wordt zo een plek waar mensen een stukje kunst kunnen bewonderen.

“Hier is het brood dat uit de hemel nederdaalt”: het Latijnse geschrift op de sacramentstoren prijkt met een creatieve twist nu ook op het vijfendertig meter hoog, digitaal getekend en vervolgens geprint kunstwerk dat de werken aan het hoogkoor en de sacramentstoren verhult. Het bevat tientallen, zo niet honderden verwijzingen naar de Sint-Martinuskerk en haar kunstschatten. Dat was ook voorzien in de opdracht van de stad Aalst, om zo nieuwsgierigheid te wekken voor de minder bezochte plekjes en parels in het imposante kerkgebouw dat een tienjarige renovatie ondergaat. (lees verder onder de foto)

Ook voor het hoogkoor werd geopteerd voor een herstel waarbij het publiek — wegens corona met maximaal vijftien personen tegelijk — mag meebeleven. De lelijke spaanderplaten die daarbij gewoonlijk gebruikt worden, zijn vervangen door een sterk staaltje kunst. De stad investeerde 25.000 euro. “De stellingen worden aan het oog van de bezoekers onttrokken en tegelijk is dit een plek waar mensen in coronatijd toch nog heen kunnen”, zegt schepen van Erfgoed Karim Van Overmeire (N-VA) die het ganse restauratiedossier trekt. “We kiezen ervoor om mensen maximaal bij de renovatie te betrekken, want wat hier te zien is, is eigendom van de hele gemeenschap.” (lees verder onder de foto)

Niets is wat het lijkt in ‘De Tuin van Gistern* en Morgen’, zoals het stuk gedoopt werd. Zo zijn er duidelijke referenties naar de schilderijen in de kerk, zoals de hond van de heilige Sint-Rochus van het schilderij ‘De Pestlijders’ van Peter Paul Rubens, en het varken van de heilige Sint-Antonius. Maar er zitten ook statements bij. “Het brood op de plank is een knipoog naar de kunstenaars die ook hun centen moeten verdienen, een verwijzing naar de besparingen in de kunstsector”, vertelt kunstenaar Wim Wauman . “De duif verwijst naar hoop, ze blaast een ‘zomerbubbel’, een soort zeepbel die verwijst naar corona en die kan ontploffen of zich herstellen. De lichtvlekjes op de bel zijn de weerspiegelingen van de kerkramen. Ook heeft elk plantje dat erop staat zijn symboliek, zoals het Lieve-Vrouwe-Bedstro, dat zou beschermen tegen onheil, geneeskrachtig en slaapverwekkend zou zijn.” (lees verder onder de foto)

“De gebroeders Van Eyck zijn onze grote voorbeelden: in de kleinste details van hun werken vind je symboliek en dat vinden we fantastisch”, vult Isabel Bouttens aan. “In uitgerekend de kerk van de Pestheiligen proberen we zelf ook een hedendaagse, frisse wind te laten waaien.”

De Tuin verwijst overigens naar de tuin die ooit rond de sacramentstoren lag. De vier seizoenen zijn van rechts naar links op het kunstwerk afgebeeld. Het doek blijft alvast hangen tot begin 2022, wanneer het hoogkoor met de sacramentstoren klaar is. Nadien wordt bekeken of de panelen nog hergebruikt kunnen worden.

De kerk is vrij toegankelijk voor max. 15 personen tegelijk. Reserveren is niet nodig en het is gratis.

BRON : Het Nieuwsblad | 5 januari 2021 |  Leen De Smedt
REPORTAGE ; TV OOST | 5 januari 2021 | 

Dit artikel werd gereproduceerd met toestemming van de uitgever, alle rechten voorbehouden. Elk hergebruik dient het voorwerp uit te maken van een specifieke toestemming van de beheersvennootschap Licence2Publish : info@license2publish.be.