'TOT ZAND ZULT GIJ WEDERKEREN'
Een site als deze geeft elke archeoloog rillingen over de ruggengraat. Slechts eens of hooguit enkele keren in het leven krijgt die de kans om – letterlijk – juweeltjes op te graven. Op de grens tussen Temse en Waasmunster geeft de Vlaamse Waterweg nv ruimte aan de Durme. Binnenkort verschijnt er een nieuwe Sigmadijk en overstromingsgebied met getijdennatuur. Tijdens het proefsleuvenonderzoek kregen de archeologen al een voorsmaakje van een vroegmiddeleeuws grafveld en de opgraving van afgelopen winter stelde niet teleur.
In dialoog met de doden, de reporters van Ex Situ trokken hun laarzen aan voor deze beelden in primeur.
Het team van Monument Vandekerckhove vond in Temse niet minder dan 47 graven. Die graven bestonden oorspronkelijk uit een houten kist of grafkamer op dwarsbalken in een grote kuil. Door het eeuwenlange verblijf in de zure zandbodem rest van de houten kisten en de lichamen nauwelijks meer dan een grondverkleuring. Deze lijkschaduwen vormen het laatste stadium van vergankelijkheid. Het grafveld situeerde zich iets hoger in het landschap op een kleine zandrug die uitkeek op de Durme.
De 7de-eeuwse Merovingers waren de laatsten om hun doden nog niet volledig op christelijke wijze te begraven. De Romeinse traditie om de doden te cremeren was ondertussen verdwenen, maar de Merovingers gaven hun dierbaren naar aloude traditie wel nog hun geliefkoosde persoonlijke voorwerpen mee in het graf. De archeologen keken dus hard uit naar kleurrijke kraaltjes, amuletten uit glas of amber, potten, wapentuig en sieraden.
Meer dan mooie vondsten vertellen de graven het persoonlijke verhaal van een man, vrouw of kind en is het voor archeologen een schat aan informatie over de grafrituelen, status en cultuur van de vroege middeleeuwers.
Terwijl wordt gezocht naar antwoorden op alle prangende onderzoeksvragen, krijgt u alvast een sneak peek van deze uitzonderlijk site.
Klik op de link om de foto's en het artikel te lezen:
http://www.monument.be/UPLOADS/FILS/EXCITU-NR19-Temse-2.pdf
BRON |
EX CITU | Tijdschrift voor Vlaamse Archeologie | nr.19 april-mei-juni 2018 |
Bert Mestdagh & Sarah Dalle